وقتی اسم گورستان را میشنویم، همواره تصویری
غمانگیز و افسردهکننده به ذهنمان خطور
میکند، اما قبرستانهای گواتمالا با قبرهای
رنگارنگ تبدیل به نوعی جاذبه گردشگری شده
است. مردم محلی عقیده دارند با رنگ کردن قبرها
به رنگ مورد علاقهی متوفی به او احترام
میگذارند و باعث شادی روح وی میشوند.
در فرهنگ مردم گواتمالا زندگی پس از مرگ بسیار
مورد احترام است و این بعد فرهنگی به سادگی در
گورستانهای ایشان قابل مشاهده است. گورستانها
در حومهی گواتمالا پراکندهاند و سنگ قبرها
در حد امکان رنگارنگ هستند. دوستان و اعضای
خانواده با رنگ مورد علاقهی متوفی آنها را
رنگ میکنند و با این کار به او احترام
میگذارند و یادش را زنده نگه میدارند. برخی
از این گورستانها مخصوصا در منطقهی سولولا،
چیچیکاستنانگو و زلا، به جاذبههای گردشگری
تبدیل شدهاند.
در گواتمالا در روز اول نوامبر که روز تمام
مقدسین مسیحی است، روز مردگان را نیز جشن
میگیرند و گورستان کانون مراسم دعا و نماز
برای درگذشتگان میشود. مردم محلی لباسهای
رنگارنگ میپوشند و برای تمیز کردن و رسیدگی
به قبرها به گورستان میروند، آنها را با گل
آراسته و در کنار اعضای فوتشدهی خانواده
تفریح میکنند. سنت دیگر درست کردن
بادبادکهای بزرگ با رنگهای شاد و هوا کردن
آنها در گورستان است. مردم محلی بر این باور
هستند که با هوا کردن بادبادکهایی که روی
آنها پیامهایی نوشته شده است، میتوانند با
مردگان گفتگو کنند.
جمهوری گواتمالا کشوری در آمریکای مرکزی است
که از شمال غرب با مکزیک، از شمال شرق با بلیز
و از جنوب شرق با هندوراس و السالوادور همسایه
است. جمعیت این کشور حدود ۱۳ میلیون و دو هزار
نفر با میانگین سنی ۱۹ سال است. امید به زندگی
برای زنان آن ۷۲ و برای مردان ۶۸ سال است.
بومیان این کشور اغلب از نژاد مایا هستند و
تقریبا نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل
میدهند.
|